" Gałązeczka, wróbel, wiosna "


Gałązeczka
otulona śnieżnym puchem
wróbel pod nią śpi
piórami okryty - kożuchem

Gałązeczko
delikatna, ty krzewinko
a ptaszynie co się śni
za pieca cybuchem

Ćwirili, ćwirili…
śnieżek prószy
wiater - wieje ćmi
wiosny długo ni

Gałązeczka
pod piżamką
pod kołderką - jeszcze…
bez listeczka

Zima pieści swoim chłodem
sopel na gałązce lodem
zwisa, taka jej ozdoba
Gdzie ta wiosna, wiosna młoda?

Gdzie te dzieci?
Gdzie te kwiatki?
pierwszej słonecznej stokrotki
drugiej kolorowe bratki

Gdzie te dzieci?
czasu już nie wiela
one jako inne
przy swoich komputerach

Tam, wróbelek w grze - umiera
tam gałązka…
wiosny nie doczeka
Umrze

Drugie życie dając ci
ćwirili, ćwirili…










Autor: konradosma Kategoria: Filozoficzne

 

Oceń wiersz

 

Komentarze

Komentować mogą tylko zalogowani użytkownicy. Jeśli nie masz jeszcze konta, możesz się zarejestrować.


*

  • Autor: Lugano Zgłoś Dodany: 31.05.2014, 09:35