W pogoni za światem

Ludzka natura tak nieokrzesana
W pogoń za światem jest zagmatfana.
I coraz częściej biegnie przed siebie
Jak spadająca gwiazda na niebie.
Lecz gwiazda gaśnie nieposkromiona,
Natura w podobny sposób nie skona,
Bo świat szerokie ma horyzonty,
Wytycza pogoni wciąż nowe fronty.
I tak na zawsze trwać wyścig będzie,
Bez względu na to, kto w jakim rzędzie
Teatru życia wdzięcznie zasiada,
Chorego tempa świata nie zbada.

Autor: KcDaxwel Kategoria: Filozoficzne

 

Oceń wiersz

 

Komentarze

Komentować mogą tylko zalogowani użytkownicy. Jeśli nie masz jeszcze konta, możesz się zarejestrować.


Świetny wiersz z bardzo dobrym przesłaniem*pozdrawiam

  • Autor: Karen55 Zgłoś Dodany: 11.04.2011, 19:05

prawda ładnie ujęta w słowa :)

  • Autor: Ania82 Zgłoś Dodany: 27.03.2011, 20:07

Superowy:) 5