Ruiny zamku
Gdzie jesteś, królu bogaty?
Nikt ciebie już nie pamięta,
wyblakły w muzeum szaty,
korona za szkłem zamknięta.
Po pustych zamku krużgankach
wiatry hulają szalone,
w zwalonych buszują gankach,
wieją przez okna zniszczone.
Gdzie teraz, królu, twa chwała
i wielkość twojej potęgi?
Historia nie zapomniała,
lecz fanfar umilkły dźwięki.
Tylko po pustych krużgankach
snuje się światło księżyca,
ukrył się smutek na blankach
i blaskiem gwiazd się zachwyca.
Gdzie, wielki królu, twa świta,
czy gdzieś w zaświatach ci służy
i ukłonami wciąż wita
na salach pięknych i dużych?
Zostały puste krużganki,
wielkiego zamku ruiny,
nie staną rycerze w szranki
walczyć o rękę dziewczyny.
Oceń wiersz
Komentarze
Komentować mogą tylko zalogowani użytkownicy. Jeśli nie masz jeszcze konta, możesz się zarejestrować.
nie wiem co napisać - bravo
- Autor: witek Dodany: 17.06.2014, 16:14
Może jeszcze stanął Janie, nie zabijajmy uczuć:)
- Autor: SkrzatMat Dodany: 14.06.2014, 07:58
Piękne bardzo refleksyjny ;0
- Autor: LeopoldTrzask Dodany: 13.06.2014, 18:02
..płynie nastrój..
do tego wiersza
chce się wracać :)
- Autor: ddt Dodany: 13.06.2014, 13:53
Gdzie król i jego korona
on zniknął została ona... :))
- Autor: ZOLEANDER Dodany: 13.06.2014, 12:53
podoba się)))
- Autor: wiesz kto Dodany: 13.06.2014, 11:16
Wszak wiecie
nic stałego na tym świecie.
- Autor: błękitny ptak Dodany: 13.06.2014, 11:00
przecudna ballada ,Janku :)))
- Autor: dalia Dodany: 13.06.2014, 10:58
Wszystko przemija i sława, i bogactwo ... :)
- Autor: ktoś nikt Dodany: 13.06.2014, 10:57