busola


upajam się smutkiem
podcinam nadzieję
wspomnienia odrzucam
nie chcę pamiętać
nie chcę przyszłości
chcę w łaźni smutku trwać
polewając się samotnością
dobić do krawędzi życia
na falach łez słonych
co morze dzielnie zastąpią
bez steru, busoli i żagli
jak statek widmo
przemknąć przez życie



Autor: lalamido Kategoria: Różne

 

Oceń wiersz

 

Komentarze

Komentować mogą tylko zalogowani użytkownicy. Jeśli nie masz jeszcze konta, możesz się zarejestrować.


ładnie napisane - pozdrawiam

  • Autor: witek Zgłoś Dodany: 18.06.2014, 19:26

5, również pozdrawiam :)

  • Autor: HUever Zgłoś Dodany: 18.06.2014, 14:36