Pamiętam wciąż

Poznałem dziewczynę
w pechową godzinę,
miała oczy sine
- kolor morskich fal,
choć mnie nie kochała,
to mnie omotała,
robiła, co chciała,
nim odeszła w dal.

Ach! Mój losie srogi,
splątałeś mi drogi,
bez miłej ubogi
każdy życia dzień,
mimo, że czas płynie,
o mojej dziewczynie
w pamięci nie zginie
pięknych wspomnień cień.

Za oknami deszczem
jesień smuci przestrzeń,
ile bólu zmieszczę
jeszcze w sercu swym?
Wciąż się o to boję,
że to serce moje
niczym nie ukoję.
Czym je leczyć? Czym?

Autor: Jan z Czerniewic Kategoria: Miłosne

 

Oceń wiersz

 

Komentarze

Komentować mogą tylko zalogowani użytkownicy. Jeśli nie masz jeszcze konta, możesz się zarejestrować.


Piękny wiersz...

Ciężko jest zapomnieć,lecz czas potrafi wiele:)Wiersz bardzo ładny jak każdy który tu przeczytałam:)

nie ma chyba lekarstwa :(
słabo działa odczulanie na to Twoje zakochanie :)

pozdrowionka Januszku ;-)

  • Autor: ivonna Zgłoś Dodany: 04.07.2014, 23:41

To chroniczny przypadek, Romanie :)

Janku leczyć należy tym czym się żartujesz :-)

  • Autor: skorpion Zgłoś Dodany: 04.07.2014, 20:21

Pięknie opisana tęsknota.

Coś w tym jest...Chyba Zoleander ma rację. :)

  • Autor: hanka Zgłoś Dodany: 04.07.2014, 14:50

Na starą miłość
najlepsza nowa
radości zaczerpnij
i wplącz ją w słowa... :))

A wiesz ,że dla mnie to bardzo optymistyczny wiersz.:))

czas w miejscu nie stoi
Twe serce ukoi
wiatr ciepły zawieje
przyniesie nadzieję
i miłość
wraz z nim:))5

  • Autor: literka Zgłoś Dodany: 04.07.2014, 12:42

Czasami tak bywa,życzę szczęścia, pozdrawiam:))

Piękny, melodyjny. Znowu, Janie wspaniały materiał na piosenkę!

  • Autor: Alderon Zgłoś Dodany: 04.07.2014, 11:57