Nic pewnego
Wymarzmy z życia wszystkie gdyby,
Wszystkie może i nie wiem,
Każde wątpię.
Co pozostaje? Nic pewnego.
A cisza, to wewnętrzne krzyki.
Płacz? Ucieleśnione uczucia.
Tęsknota? Osamotniona dusza.
Marzenia? Coś, co już tylko od nas zależy...
Gniew? Kamień, co na dnie serca leży.
Śmiech? Lekarstwo na szarość.
Pycha? Największa małość.
A ból? Cierpieniem los nasz smakuje.
I miłość? Kto szczerze szuka, ten ją odnajduje.
Lecz kim są dla mnie inni ludzie? Już tego powiedzieć nie umiem.
Autor: Ana S.
Kategoria: Filozoficzne
Oceń wiersz
Komentarze
Komentować mogą tylko zalogowani użytkownicy. Jeśli nie masz jeszcze konta, możesz się zarejestrować.