CZŁOWIEK I WILK

Mówisz
- Człowiek człowiekowi wilkiem. Zastanów się choć chwilkę.
Czy ty nie krzywdzisz wilka, oto mych myśli kilka.
Czy wilk duży czy mały zabija dla zabawy?
Czy depce lub napada spokojnego sąsiada?
Czy płodzić dzieci może o każdej, każdej porze?
Nie.
On zwierzęta połyka gdy z głodem się spotyka.
Żyć może też w przyjaźni gdy nikt go nie chce drażnić.
Na miłość nie jest skory gdy biorą go amory.
Gdy wiosna już nadchodzi to w tedy dzieci rodzi.

A człowiek, człowiek, człowiek, co rodzi w swojej głowie?
Gdy ujrzy jakieś ciało, to zawsze jest mu mało,
Chciałby tym ciałem władać, dla siebie je posiadać.
Ile krwi wtedy płynie na ziemskiej nam dolinie?
Pytam więc dziś dlaczego człowiek to coś lepszego.
Choćby od tego wilka, oto mych pytań kilka.


Autor: jozmar3 Kategoria: Różne

 

Oceń wiersz

 

Komentarze

Komentować mogą tylko zalogowani użytkownicy. Jeśli nie masz jeszcze konta, możesz się zarejestrować.


*

  • Autor: bukmar Zgłoś Dodany: 22.08.2014, 09:31

Wilk wierny wilk odważny
człowiek bo człowiek
więc czuje się ważny... :))

"Człowiek człowiekowi wilkiem. lecz Ty nie daj się zwilczyć"

Pokładowego!

  • Autor: Rozbitek Zgłoś Dodany: 22.08.2014, 08:54

"Człowiek człowiekowi wilkiem. lecz Ty nie daj się zwilczyć"

Pokładowego!

  • Autor: Rozbitek Zgłoś Dodany: 22.08.2014, 08:54

trafne postrzeganie:))
ładnie :))