Teatr natury
Wsłuchany w fal subtelny śpiew
Co szumiąc płynie rytmem melodii
Którą gra muśnięta podmuchem struna wiatru
Wpatruję się w podniebny taniec mew
I częścią jestem tego natury teatru
Który w mej duszy spektakl swój rozgrywa
I czuję że ja też rolę w nim odgrywam
Bo moja dusza pod niebo też wzlatuje
Z mewami tańczy lot ich obserwuje
I śpiewa jak te fale subtelnym wokalem
W który się na plaży duszą swą wsłuchałem
Oceń wiersz
Komentarze
Komentować mogą tylko zalogowani użytkownicy. Jeśli nie masz jeszcze konta, możesz się zarejestrować.
:))/5
- Autor: zettka Dodany: 14.09.2014, 16:13
:o)
- Autor: Dana Dodany: 06.09.2014, 23:54
Niezły wiersz:)
Pokładowego!
- Autor: Rozbitek Dodany: 06.09.2014, 18:02