Pamiętam wciąż
Czy to się zdarzyło? Już nie wiem,
w pamięci wciąż jednak ślad trwa,
gdy pierwszy raz ciebie spotkałem w swym niebie
któregoś pięknego dnia.
Dziś tylko te same obłoki,
niewiele ich obraz dziś zbladł
pod niebem szerokim - błękitu urokiem,
choć wiele minęło lat...
A oczy twe były błękitne,
i wiatr włosów rozwiewał brąz,
w pamięci mej kwitniesz majowo i ślicznie,
- taką pamiętam cię wciąż.
Te zorze, płonące wieczorem,
jak pożar, co w sercu mym trwa,
wołają nie w porę tęsknoty kolorem
- spóźniony zew w moich snach.
Nie umiem, niestety, zapomnieć
błękitu twych oczu, co lśni
daleko ogromnie, nie wróci już, do mnie
z uśpionych w przeszłości dni.
Oceń wiersz
Komentarze
Komentować mogą tylko zalogowani użytkownicy. Jeśli nie masz jeszcze konta, możesz się zarejestrować.
:)
- Autor: acha Dodany: 28.04.2015, 21:08
:)
- Autor: yna Dodany: 17.09.2014, 18:09
:)
- Autor: Rozbitek Dodany: 17.09.2014, 15:29
Dlaczego chcieć zapomnieć takie piękne wspomnienie ..? :)
- Autor: polana Dodany: 17.09.2014, 13:45
to nie czary a w sercu skrywane wrażliwości :)
- Autor: Tosia Dodany: 17.09.2014, 13:17
:))
- Autor: Jan z Czerniewic Dodany: 17.09.2014, 12:15
W albumie pamięci te dni
które były najpiękniejsze Ci... :))
- Autor: ZOLEANDER Dodany: 17.09.2014, 11:54
delikatnie uczuciowo ;)
- Autor: ddt Dodany: 17.09.2014, 10:58
::))
- Autor: rafsp69 Dodany: 17.09.2014, 10:42