Szukaj mnie

Tak sobie żyję
z dnia na dzień.
Czasem zastanawiam się
kim jest ten
co wewnątrz mnie jest
i nie mogę mu zrobić nic.
Czasem mówi mi: szukaj mnie.
Tylko gdzie?
Może gdzieś
pośród czarnych łąk
przyległych do wielkich miast?
A może wśród gwiazd?
Więc wyruszyłem,
choć dobrze wiem jak jest.
Po drodze odnalazły się marzenia
które kiedyś
idąc tą drogą
w tym samym celu
włożyłem pod przydrożny kamień.
Lecz tamten ja
to już nie ja.
,,Więc szukaj mnie"-słyszę wciąż.
Spotykam cię kobieto
gdy malujesz usta
na skraju drogi.
Ty na widok mój śmiejesz się.
A przecież ja
zbudowany z ran
z nawalającym mózgiem wciąż
przechodzę tylko obok
i nie mówię nic
choć widzę i słyszę twój śmiech.
Idę dalej.
Świeciło słońce,
później padał deszcz.
Straciłem rachubę dni.
Tysiące słów
mówionych do siebie
rzucanych w próżnię jak siew.
Może gdzieś tam
wśród tych zbóż?
Więc ległem w samym środku
w samo południe
i śniłem wciąż.
Odnalazłem ,, Cię"
w promieniach słonecznych
w zieleni traw
w mym wzroku rozbieganym
oddechu nierównnym
kaszlu palacza
myślach grzesznika.
Lecz znów nie mogę zrobić ci nic.