„Płacze sierpniowe niebo”
Młodość ostrzona walkami chwil
które grają z Nimi wciąż
igrają i bezkarnie burzą świat
a zrujnowane piękno w Nas
przekuwają w sierpniowy triumf
mimo śmierci, mimo ran
bez zabaw, bez trosk
z uśmiechem smutku
aż pewnego dnia wyrosną spiże
i duchy tamtych chwil przemówią
tak samo kochając, tak samo umierając
a czy Ty w swoim zamyśle
wśród śpiewu mogił i stosach ciał
na ołtarzu własnych snów
zaśniesz nie myśląc nic
gdy krwiste dni szaleństwa
w uświęceniu i okruchach walk
przestąpią bruk
w żarliwej modlitwie ocalonych
pewnego dnia wyrosną spiże
i duchy tamtych chwil przemówią
tak samo kochając, tak samo umierając
Oceń wiersz
Komentarze
Komentować mogą tylko zalogowani użytkownicy. Jeśli nie masz jeszcze konta, możesz się zarejestrować.
za piękno oddali życie,pamięcią o Nich piękno i miłość w naszej rzeczywistości
- Autor: scribble Dodany: 28.09.2014, 16:19