Ludź
Jak barany, owczym pędem gnamy!
Równym rzędem, tylko powielamy.
Papieru wszyscy tutaj pożądamy,
I zmierzamy lecz celu nie znamy.
Człowieczeństwa wyzbywamy
Psychikę swą skrzywiamy
Dusze swe złem spaczymy.
Chyba już zapominamy,
Czemu ludźmi my nazwani.
A gdy uczucia odrzucamy
I współczucia już nie znamy,
Ludźmi się nie nazywamy...
Autor: Zryty
Kategoria: Filozoficzne
Oceń wiersz
Komentarze
Komentować mogą tylko zalogowani użytkownicy. Jeśli nie masz jeszcze konta, możesz się zarejestrować.
Ciekawie.Racja jest bo kto nie zauważa cierpień,nie potrafi kochać i współczuć to mało ma wspólnego z człowiekiem.Choć zło to też człowieczeństwo,ale do naprawy:)*
- Autor: mariola77712 Dodany: 30.10.2014, 22:39