Jesienny spacer

Gubi jesień liście złote
tam, gdzie w parku kręta ścieżka,
nie uciekaj, wróć z powrotem,
bo tu zima chce zamieszkać.

Pragnie przykryć złote liście
zimnym puchem śnieżnej bieli,
już nie będzie lśnił ogniście
dywan, co się w parku ścieli.

Zostań jeszcze, zostań, proszę,
nie patrz w nudne kalendarze,
barwy twoje przeurocze
z kolorowych moich marzeń.

Pośród drzew wędruję dzisiaj,
zasłuchany w barwne pieśni
i już sercu radość śni się,
kolorowo los się szczęści.

Gubi jesień liście złote
tam, gdzie w parku ścieżki kręte,
a ja patrzeć mam ochotę
w Twoje oczy uśmiechnięte.

07.11.2014

Autor: Jan z Czerniewic Kategoria: Różne

Oceń wiersz

Komentarze

Komentować mogą tylko zalogowani użytkownicy. Jeśli nie masz jeszcze konta, możesz się zarejestrować.

na codzienność składa się bezmiar trosk,smutku,tęsknot, niespełnionych marzeń... ale
są też chwile urzekające pięknem -jesienny spacer do tego zachwytu zaprasza -niebanalne to!
myślę też, że proste słowo ma w sobie więcej piękna niż pompatyczny styl
wiersz podoba mi się bardzo #5

Autor: acha Dodany: 25.11.2014, 16:21

sztampowo, treść banalnie dziecinna przypominająca słowa do piosenki tylko refrenu brak, no i brakuje efektownego zakończenia, wierszyk w sam do poczytania dzieciom na dobranoc, atutem tego wiersza jest jego płynność w czytaniu, pierwsza strofa nawiązuje do ostatniej, tylko po co? to tak jakby wiersz można przeciągać w nieskończoność, pozdr