Niespokój
Wiatr wieje niespokojny,
a w nim są nasze wspomnienia,
Przynosi on chłód - gdy przemija.
Wraz z nim w głowie każda piękna chwila...
Podchodzisz, bierzesz mnie za rękę,
a łzami drążysz drogę ciemności,
po której musimy iść, by zobaczyć światło.
Wiem, że nigdy nie ujrzę cię, gdy świt.
Nasza jest tylko noc
i ciemności.
Gdybyś jednak był sobą, prawdziwym,
krzyknąłbyś pewnie,
bym porzuciła noc i całymi dniami
wracała do życia...
Autor: niepozorna15
Kategoria: Różne
Oceń wiersz
Komentarze
Komentować mogą tylko zalogowani użytkownicy. Jeśli nie masz jeszcze konta, możesz się zarejestrować.
Ciekawy , pisz nie zniechęcaj się czasem :)
- Autor: januszek Dodany: 05.12.2014, 19:10
co za bzdety, tak się nie pisze pozdr
- Autor: 1122aabb Dodany: 05.12.2014, 17:12