Niespokój

Wiatr wieje niespokojny,
a w nim są nasze wspomnienia,
Przynosi on chłód - gdy przemija.
Wraz z nim w głowie każda piękna chwila...


Podchodzisz, bierzesz mnie za rękę,
a łzami drążysz drogę ciemności,
po której musimy iść, by zobaczyć światło.

Wiem, że nigdy nie ujrzę cię, gdy świt.
Nasza jest tylko noc
i ciemności.

Gdybyś jednak był sobą, prawdziwym,
krzyknąłbyś pewnie,
bym porzuciła noc i całymi dniami
wracała do życia...

Autor: niepozorna15 Kategoria: Różne

 

Oceń wiersz

 

Komentarze

Komentować mogą tylko zalogowani użytkownicy. Jeśli nie masz jeszcze konta, możesz się zarejestrować.


Ciekawy , pisz nie zniechęcaj się czasem :)

  • Autor: januszek Zgłoś Dodany: 05.12.2014, 19:10

co za bzdety, tak się nie pisze pozdr

  • Autor: 1122aabb Zgłoś Dodany: 05.12.2014, 17:12