Znów me myśli
Znów me myśli opadają.
W ciszy słowa układają.
Myśli, słowa dziwne frazy.
Słowa, myśli to obrazy.
Moja dłoń, malarza ręka.
Chwila z chwilą jest jak męka.
Moje pióro w mojej dłoni
i tak świata nie ochroni.
I zła także nie wymaże,
ale może coś przekaże.
Przekaz krótki jak akt łaski.
Nie w tym świecie tu bez łaski.
Jej tu nie ma i nie będzie.
Mówisz ona jest tu wszędzie?
Tam gdzie litość i nadzieja?
Miłość schody Ci otwiera?
W którą stronę i kierunek?
Może kompas , podarunek?
Ciesz się tym co teraz masz,
bo bezwzględny jest tu czas.
On nas rodzi i zabija,
a gdy przyjdzie taka chwila,
że już nic Ci nie zostanie,
jakie zadasz se pytanie?
Być człowiekiem wielka sztuka
nasze życie to nauka.
Myślisz, dumasz, kombinujesz.
Życie w rymy wciąż ujmujesz.
I przychodzi taki dzień
kończy się na ziemi sen.
I Twe oko się otwiera,
gdzie jest miłość i nadzieja?
Smutkiem człowiek ogarnięty
Czasem w dołek tez wepchnięty
Ale jeśli serce masz to
nie straszny jest Ci czas.
Oceń wiersz
Komentarze
Komentować mogą tylko zalogowani użytkownicy. Jeśli nie masz jeszcze konta, możesz się zarejestrować.
Długi, ale pełen życiowej prawdy. Wolę cię w rymowanych.Dziękuję, wiesz za co. Zerknij, są zmiany ,ale nie wszystkie.Pozdrawiam serdecznie!
- Autor: PaULA Dodany: 09.05.2011, 18:30
Uff - długi ^^
- Autor: PeggySue Dodany: 09.05.2011, 16:10