niezauważalnie


pod płaszczem z mroku
i mgłą nad stopami mijam
opustoszałe wstęgi ulic

przymierzam cienie niewidzialnych twarzy
w rtęciowych poświatach
zgarbionych latarni

jestem punktem
niknącą w oddali niezapamiętaną datą

Autor: piotrw Kategoria: Różne

 

Oceń wiersz

 

Komentarze

Komentować mogą tylko zalogowani użytkownicy. Jeśli nie masz jeszcze konta, możesz się zarejestrować.


poetycka filozofia, wiersz zatrzymuje myśli... #5

  • Autor: acha Zgłoś Dodany: 12.03.2015, 19:53

Jeden fizyk mi powiedział, że z perspektywy kosmosu - wcale nas nie ma, z perspektywy historii wszechświata - nie istniejemy, a popatrz ile w nas myśl na temat tego nieistnienia. Cały ogrom. Czy to nie jest cudowne? ;o)

  • Autor: Dana Zgłoś Dodany: 08.03.2015, 20:54

Nie ważne kim,nie ważne czym,ale jesteś i ładnie piszesz:)*

Kruche istoty z nas, składamy się jedynie z kilku ważnych dla nas dat.

  • Autor: kopas Zgłoś Dodany: 07.03.2015, 16:49

Hmm, być datą.. nietypowe, ale dobre określenie.
5.
Weny życzę. (:

Oto część prawdy...
dzięki.

  • Autor: piotrw Zgłoś Dodany: 06.03.2015, 21:26

samotność smutek ,pragnienie niebytu...
poezja pięknej metafory 5

  • Autor: scribble Zgłoś Dodany: 06.03.2015, 21:00

.