Los człowieczy
Poorane wiatrem twarze
bruzdami rzeźbione ręce.
Stopy strzaskane wędrówką
usta zakrwawione w podzięce.
Oczy pływające szarością
głowa pełna zaćmienia.
Ciało falujący pergamin
człowiek krzta istnienia.
Autor: bartlomiej1
Kategoria: Różne
Oceń wiersz
Komentarze
Komentować mogą tylko zalogowani użytkownicy. Jeśli nie masz jeszcze konta, możesz się zarejestrować.
Starość nie musi być przykra
- Autor: piotrex00 Dodany: 15.03.2015, 11:36
Podoba :))
- Autor: ZOLEANDER Dodany: 15.03.2015, 11:34
To taki gorszy los ...
- Autor: rafsp69 Dodany: 15.03.2015, 10:31