elektryka w moim ciele ciągle trwa
zamraża wnioski wczorajszych dni
zsyła na ziemie cierpienie i żal
wzbudza odruchy wymiotne, bezsilności krzyk

składam ręce do modlitwy
kolejny raz tego wieczora
chciałbym przepraszać was wszystkich
za świat którego zmienić nie zdołam

wciąż patrząc zamydlonymi oczami
na dalszą drogę moich dni
świat pełen ludzi otępiałych
przestrzeń pełna bezsensu i drwin

na samym środku oceanu nędzy
dzisiejsza ludzkość woła o pomoc
muszę przyznać że jest to obraz piękny
przeszłość pod potężną taflą słoną

i ja na tratwie do niej się zbliżam
nienawidząc ludzi za ogrom krzywdzących dat
lecz ciągle, nie chce ich zabijać
wolę patrzeć, jak dusi ich... ten świat.

Komentować mogą tylko zalogowani użytkownicy. Jeśli nie masz jeszcze konta, możesz się zarejestrować.

nieee :D

• Autor: Exe Dodany: 19.03.2015, 19:57

Bać się?

• Autor: Wika Agni Dodany: 19.03.2015, 19:53