Płaczę...

Płaczę nad kukułczym gniazdem-
Każdym gniazdem,
Uśpionym pasożytem spijającym
Nektar z goracych serc-
By móc kiedyś odlecieć
-przeżyć.
A każda łza to kolejny uschnięty liść,
I każda słoma bezwiednie płynąca na wietrze,
Każda następna wiosna,
I każdy następny świt.
Każda kolejna zmarszczka
Wydrążona przez słony smak rozczarowania,
Kwas wylany na oczy i uszy,
By już nigdy nie oglądać zachodu słońca,
Przestać zasłuchiwać się w szumie lasu-
Głęboka blizna pozostawiona po
Barbarzyńskiej egzekucji
-zobojętnieniu.