wolni w poezji

my wolni duchem wzlatujemy ku istotom
stęsknionym słów ze strof poezji
zwyczajność ich nuży serca stroskane
patroiotyzm w pieśni wolnośc w zniewolenu

my wolni w wierszach nuży nas smutek
brak weny gdy noc niespokona
lata nie te starość pochyla ranki
widzeniem zamglonym i cisza siedzi
za stołem

ptaszęta śpiewają szczęśliwe
im wolnośc niebo rozpościera ramiona
my z kwiatami rozmawiamy głaszcząc
koty w oknie one nas odwiedzają
nie ma gości brakuje ciepła

słońce radośnie grzeje już lato
a oczy szarość zasnuła mglista
i ta cisza ponura brak czułych wyznań
tylko skrzypią drzwi wiatr zastukał

on wolny my nie

pozdrawiam Danuta

Autor: DanMur Kategoria: Różne

 

Oceń wiersz

 

Komentarze

Komentować mogą tylko zalogowani użytkownicy. Jeśli nie masz jeszcze konta, możesz się zarejestrować.


Dobry wiersz:)

Pokładowego!

  • Autor: Rozbitek Zgłoś Dodany: 23.06.2015, 00:53

Piękny

niewesoła minka wierszem się snuje

Równierz pozdrówko!!

  • Autor: jbw-u Zgłoś Dodany: 22.06.2015, 21:10

Moc pozdrowień :))