wolni w poezji
my wolni duchem wzlatujemy ku istotom
stęsknionym słów ze strof poezji
zwyczajność ich nuży serca stroskane
patroiotyzm w pieśni wolnośc w zniewolenu
my wolni w wierszach nuży nas smutek
brak weny gdy noc niespokona
lata nie te starość pochyla ranki
widzeniem zamglonym i cisza siedzi
za stołem
ptaszęta śpiewają szczęśliwe
im wolnośc niebo rozpościera ramiona
my z kwiatami rozmawiamy głaszcząc
koty w oknie one nas odwiedzają
nie ma gości brakuje ciepła
słońce radośnie grzeje już lato
a oczy szarość zasnuła mglista
i ta cisza ponura brak czułych wyznań
tylko skrzypią drzwi wiatr zastukał
on wolny my nie
pozdrawiam Danuta
Oceń wiersz
Komentarze
Komentować mogą tylko zalogowani użytkownicy. Jeśli nie masz jeszcze konta, możesz się zarejestrować.
Dobry wiersz:)
Pokładowego!
- Autor: Rozbitek Dodany: 23.06.2015, 00:53
Piękny
- Autor: Tymoteusz Dodany: 22.06.2015, 21:19
niewesoła minka wierszem się snuje
- Autor: Przyziemna Dodany: 22.06.2015, 21:16
Równierz pozdrówko!!
- Autor: jbw-u Dodany: 22.06.2015, 21:10
Moc pozdrowień :))
- Autor: ZOLEANDER Dodany: 22.06.2015, 21:06