Tego nawet niewie świat
Pomyśl że lecę w świat,
pomyśl że lecę jako samotny pyłek,
lecę do ciebie wyrwany ze snu...
Lecę jako przegrany,
jak wyrwany kwiat,
by dogonić ciebie,
poznać twój świat,
by zrozumieć twój głos,
zamknąć w garści mój samotny świat...
Czy to jest właściwy czas,
by pokonać go...?
Zawistny,
ciężki głaz,
czasami myśli mi mówią –
przyjdzie i na to czas.
Lecz czas ma minuty,
sekundy i nie ma na niebie tylu gwiazd ,
by móc je zebrać w jedną historiee ...
I tak naprawdę spokojnie spać …
Wiec do śmierci,
jest ten czas,
by próbować z drugiej strony wyrwać chwast,
by go ocenić,
lub bardziej go do cenić.
Czym tak w ogóle jest ten gwieździsty RAK
...Tego Ja Nie Wiem !.
CÓŻ TEGO NAWET NIE WIE ŚWIAT ….........................................................
Oceń wiersz
Komentarze
Komentować mogą tylko zalogowani użytkownicy. Jeśli nie masz jeszcze konta, możesz się zarejestrować.
:))
- Autor: ZOLEANDER Dodany: 19.07.2015, 13:42
Bardzo,bardzo mi się podoba!!
- Autor: jbw-u Dodany: 19.07.2015, 12:28