Zgubiłam się

Tyle wokół szczęścia jest którym nie potrafię już się cieszyć
Każdy promień Słońca zabijany przez monotonie - wierzyć się nie chce
Pragnę wrócić tu taka jak dawniej chcę znów w deszczu tańczyć
Czy los uśmiechnie się do mnie jeśli dawną siebie z całego serca zechcę
Nie potrafię użyć słów by wyrazić co czuje - tak wiele spraw zaczęło mnie dręczyć

Wiatr podrywa moje włosy i ociera moja twarz tak jak dawniej
Lecz ku mojemu zdziwieniu jednak nie tak samo
Co się ze mną dzieje nie wiem - jest jakoś inaczej
Może po prostu jest to przejściowe i minie gdy zbudzę się rano

Autor: Anonimka Kategoria: Filozoficzne

 

Oceń wiersz

 

Komentarze

Komentować mogą tylko zalogowani użytkownicy. Jeśli nie masz jeszcze konta, możesz się zarejestrować.


Wszystko co zmienia wnętrze,
Zapisuje zdarzenia przeszłe,
W myśli w sercu w duszy,
Choć odbicie to samo
Szczęścia Ci jak najwięcej:))

  • Autor: santee Zgłoś Dodany: 11.10.2015, 17:04

Czasami zmiany pokazują jacy jesteśmy i pomagają się przebudzić :)

Uśmiechnie się i to nie raz.. :)5!!!

  • Autor: grafiti Zgłoś Dodany: 11.10.2015, 15:19

gubimy i znajdujemy siebie :)

  • Autor: feniks62 Zgłoś Dodany: 11.10.2015, 14:56