Z otchłani smutku
i narastającego bólu,
wyłaniasz się, niczym mały
promyk...

Rozjaśniasz mój umysł,
a rozbudzone serce
maluje na mej twarzy
uśmiech...

Idę drogą usłaną gwiazdkami,
tłumiąc wszechobecny lęk.
Spoglądasz z oddali, lśnisz blaskiem
komety...

Nieuchwytne, zamknięte gdzieś Marzenie.
Otoczone swą białą armią,
Ogrzewasz mnie z innego świata, jak gorące
słońce...

Komentować mogą tylko zalogowani użytkownicy. Jeśli nie masz jeszcze konta, możesz się zarejestrować.

Chwytaj je...

• Autor: bukmar Dodany: 15.10.2015, 12:40

fajny - pozdrawiam

• Autor: witek Dodany: 15.10.2015, 11:41