"Serce zdrady" 24.06.2011 rok
Na szlaku życia zagubiony,
Z uczuciami nie daje rady;
Leży pod drzewem rozmarzony -
W snach mając marzeń wodospady…
Miłość, wierność i zaufanie,
Przeminęło jak letnia burza.
Słowem zostało zakochanie -
Bolące niczym z kolcem róża.
Z nadzieją świat - ruiną się stał.
Był w kolorach tęczy, a teraz?
Pełen goryczy i ostrych skał,
Choć i słońce świeci tu nieraz.
Każda myśl sensu pozbawiona,
Na czarnym nieba tle, czarny on…
Na drzewie lina zawieszona,
Jeden ruch i chwila… Nagły zgon.
Czy ona go zdradzić musiała?
Czy zemsta to wyjście jedyne?
Odpowiedź kryje serca strzała,
Co oczu zamknęła kurtyne.
Wnet uleciała z ciała dusza,
Wznosząc się na te z chmur wyżyny;
Oczy co dzień łzami porusza -
Naznaczając zdradę dziewczyny.
WSZELKIE PRAWA ZASTRZEŻONE ©
Oceń wiersz
Komentarze
Komentować mogą tylko zalogowani użytkownicy. Jeśli nie masz jeszcze konta, możesz się zarejestrować.
Mroczny, ale pięknie mroczny...
- Autor: lukasz83 Dodany: 17.07.2011, 15:20
Prawda, że mroczny. Ja pisałam o zdradzie w wierszu "krajobraz po zdradzie". Pozdrawiam :)
- Autor: bjedrysz Dodany: 24.06.2011, 23:18
naprawdę mroczny wiersz, fajnie się czytało:)pozdrawiam5
- Autor: aneczka Dodany: 24.06.2011, 23:14