"Serce zdrady" 24.06.2011 rok

Na szlaku życia zagubiony,
Z uczuciami nie daje rady;
Leży pod drzewem rozmarzony -
W snach mając marzeń wodospady…

Miłość, wierność i zaufanie,
Przeminęło jak letnia burza.
Słowem zostało zakochanie -
Bolące niczym z kolcem róża.

Z nadzieją świat - ruiną się stał.
Był w kolorach tęczy, a teraz?
Pełen goryczy i ostrych skał,
Choć i słońce świeci tu nieraz.

Każda myśl sensu pozbawiona,
Na czarnym nieba tle, czarny on…
Na drzewie lina zawieszona,
Jeden ruch i chwila… Nagły zgon.

Czy ona go zdradzić musiała?
Czy zemsta to wyjście jedyne?
Odpowiedź kryje serca strzała,
Co oczu zamknęła kurtyne.

Wnet uleciała z ciała dusza,
Wznosząc się na te z chmur wyżyny;
Oczy co dzień łzami porusza -
Naznaczając zdradę dziewczyny.

WSZELKIE PRAWA ZASTRZEŻONE ©

Autor: 989piotr Kategoria: Miłosne

 

Oceń wiersz

 

Komentarze

Komentować mogą tylko zalogowani użytkownicy. Jeśli nie masz jeszcze konta, możesz się zarejestrować.


Mroczny, ale pięknie mroczny...

  • Autor: lukasz83 Zgłoś Dodany: 17.07.2011, 15:20

Prawda, że mroczny. Ja pisałam o zdradzie w wierszu "krajobraz po zdradzie". Pozdrawiam :)

  • Autor: bjedrysz Zgłoś Dodany: 24.06.2011, 23:18

naprawdę mroczny wiersz, fajnie się czytało:)pozdrawiam5

  • Autor: aneczka Zgłoś Dodany: 24.06.2011, 23:14