ZIM(N)A
Jestem córką zimy
ojcem moim styczeń
razem w śniegu tkwimy
ja płonę i milczę
nie przystoi przecież
za przodków ich mając
najzupełniej w świecie
topnieć bo kochając
nie da się utrzymać
fasonu co chłodem
każdego odpycha
lodowatym lodem
a jednak choć wszystko
w mroźnym jest klimacie
we mnie płonie miłość
choć w zimowej szacie
Oceń wiersz
Komentarze
Komentować mogą tylko zalogowani użytkownicy. Jeśli nie masz jeszcze konta, możesz się zarejestrować.
Jola,bardzo ładny wiersz,ciekawie połączyłaś przeciwieństwa.tytuł też mi się podoba. *****
- Autor: ela_zwolinska Dodany: 10.12.2015, 23:08
Są rożne style przeżywania
Ekspresyjne, jak wulkan gorące
I nieśmiałe, choć pełne oddania
Lecz najsilniejsze są te
krew w żyłach mrożące
Co się jątrzą jak rana...
Jolu, z mego życiowego doświadczenia wiem, że prawdziwe uczucie głośno manifestowane , to ściema. Prawdziwe uczucie paraliżuje i odbiera głos. Pod wpływem silnych emocji ludzie tracą głos, siwieją... Widziałam jedna wdowę, co chciała skakać do grobu za małżonkiem, a wieczorem czerpała satysfakcję w objęciach innego pana.
- Autor: e-phoenix Dodany: 10.12.2015, 19:17
z błogim spokojem przeczytałam, o codziennej tragedii mojego życia
- Autor: apatheia Dodany: 10.12.2015, 18:07
*****
- Autor: santee Dodany: 10.12.2015, 17:45
O jaki długi :) Być zimnym to z pewnością nie świadczy dobrze o człowieku, jednak z jakiej perspektywy? z drugiego człowieka? ktory jest dla nas zimny. To przykre że świat zmusza nas do bycia zimnym. Jednak czasami mowimy tylko sobie ze jestesmy zimni a w glebi duszy mamy w sobie cieplo. hmmm oby to cieplo palilo sie jak plonie Twoja milosc. Bardzo ciekawy i pięknie napisany wiersz. Pozdrawiam
- Autor: woytask Dodany: 10.12.2015, 17:39
To tylko pozory.... choć odwagi by się zdało... Pozdrawiam!!
:)))
- Autor: jbw-u Dodany: 10.12.2015, 17:38