Moja Rewolucja
Ah jaki szary świat, bez Twego głosu
O jaka nicość w sercu - pusty żal
I nie odwórcę już naszego losu
Wiem, też, że dziś usnę znów sam
Lawiny uczuć, nie sięgam już stosu
I bez zwycięzscy, kończąca się gra
Grad twoich słów jak tysiące ciosów
Przyjąłem z pokorą - to jedna z mych kar
Ty wiesz - nie musiało się tak skończyć
Ty wiesz - mogło wiecznie trwać
Ty chcesz - by nas nie mogło złączyć
To uczucie które ciągle tli się w nas
Pamiętaj, że już nie cofniemy losu
Ze wspomnień to wymarze każde z nas
I z naszych uczuć wspaniałego lasu
Zostanie jeden pień - na końcu naszych tras...
Oceń wiersz
Komentarze
Komentować mogą tylko zalogowani użytkownicy. Jeśli nie masz jeszcze konta, możesz się zarejestrować.
Podoba mi się :)
- Autor: bjedrysz Dodany: 07.07.2011, 19:36
Smutny, ale bardzo wzruszający!
- Autor: emilka0602 Dodany: 07.07.2011, 14:03