Melancholia

Ledwie słyszalne bicie serca
Odbija się echem od drzwi
Krąży, niczym liść na wietrze,
By za chwilę upaść na brunatną ziemię.

Kiedyś czuć tu było zapach szczęścia,
Nawet zwykły śmiech był niezwykły
Teraz cichy szept sprawia, że szyby w oknie
Drżą pod jego ciężarem

I zdaję się, że gwiazdy na niebie
Świecą słabiej niż zazwyczaj
Noc dawno już straciła blask,
Bo księżyc poszedł spać

A w moim fotelu siedzę ja - smutna,
Jak zawsze, sama, jak nigdy
Dławię się niewypowiedzianymi słowami,
Które stały się pretekstem do płaczu

Nic więcej, tylko ona i ja
Zna mnie lepiej, niż bym chciała
A jej gorzki smak czuję zawsze,
Gdy kładę się spać

Autor: eclibris Kategoria: Różne

 

Oceń wiersz

 

Komentarze

Komentować mogą tylko zalogowani użytkownicy. Jeśli nie masz jeszcze konta, możesz się zarejestrować.

Teraz i mi smutno bo mogłem wytrwać troszkę wczoraj dłużej i Ci pomóc. Nie będziesz wiecznie sama a już na pewno nie w parze z melancholią. To uczucie zabija wszystko wokół.

*

  • Autor: jbw-u Zgłoś Dodany: 06.03.2016, 22:49

Acha.. "w oknie" też można by skreślić :)

  • Autor: ddt Zgłoś Dodany: 06.03.2016, 22:46

Ładnie napisane:)
Opuściłbym: brunatną-ziemia taka jest.
Na niebie-tam zazwyczaj są gwiazdy :)
A skoro to u Ciebie to fotel też nie cudzy :)
Pozdrawiam i sorki za czepialstwo :)

  • Autor: ddt Zgłoś Dodany: 06.03.2016, 22:45

Kiedyś to się odwróci ...

  • Autor: rafsp69 Zgłoś Dodany: 06.03.2016, 22:41

smutno, melancholijnie,
będzie lepiej, to minie ...

Dojmująco smutna ta melancholia. ..*****

  • Autor: d-natka Zgłoś Dodany: 06.03.2016, 22:36

*