Niezasadzony kwiat
w dłoniach najcenniejszy skarb
nigdy nie zasadzony kwiat
i ziemia uschnięta, a w niej kolorowy wiatr
niewinne dziecko i białe posłanie
dom spawany wapnem
w nim ciepłe słowa, nigdy nie wypowiedziane
kalanie słowem i szept zgody
krzyki trzęsących się szyb
pocałunek złożony rankiem, szum wspólnie dzielonej wody
śmierci cierń i narodzin brzask
pierwszy krzyk, ostatni dech
gdy to wszystko czekało jeszcze nas
gdy trzymam w rękach niezasadzony kwiat
zaschniętą ziemię, tlący się czar
to czuję na twarzy kolorowy wiatr
a w nim zapach twoich włosów
szarzejący ich blask
Oceń wiersz
Komentarze
Komentować mogą tylko zalogowani użytkownicy. Jeśli nie masz jeszcze konta, możesz się zarejestrować.
smutne /5
- Autor: yna Dodany: 18.03.2016, 09:27
*
- Autor: błękitny ptak Dodany: 18.03.2016, 08:53