Strach

Tym razem myślę o strachu,
Jest jak kwiat, czy co?
On jak narzędzie, które nie istnieje.
Strach wyobrażeniem tego,
O czym się nie wie.
Dlatego wzbudzam ciekawość.
Droga do piekła?
Kto tak mówi nam?
To jak gra i znów się powtarzam.
To tylko coś, co maskuje prawdziwy sens.
Zadaję cios jakiś,
Ty sam siebie oszukujesz bo?
Boisz się.
Bronisz, wiesz?
A to takie proste,
Droga z mostem do...
Tm gdzie stoi człowiek.
klucz dzierży jego dłoń.

Autor: Rafdab Kategoria: Różne

 

Oceń wiersz

 

Komentarze

Komentować mogą tylko zalogowani użytkownicy. Jeśli nie masz jeszcze konta, możesz się zarejestrować.


Po raz kolejny powtarzam, nie bierzmy wszystkiego tak dosłownie :) Pzdr Malina44, SimpledroW i jestestwo ;)

  • Autor: Rafdab Zgłoś Dodany: 01.07.2016, 18:36

Przegnaj go bądź silny i nie obawiaj się :)

  • Autor: Malina44 Zgłoś Dodany: 01.07.2016, 09:11

Obawiasz się samego strachu w czystej postaci...

Nie warto się bać, lepiej zaufać...