Strach
Tym razem myślę o strachu,
Jest jak kwiat, czy co?
On jak narzędzie, które nie istnieje.
Strach wyobrażeniem tego,
O czym się nie wie.
Dlatego wzbudzam ciekawość.
Droga do piekła?
Kto tak mówi nam?
To jak gra i znów się powtarzam.
To tylko coś, co maskuje prawdziwy sens.
Zadaję cios jakiś,
Ty sam siebie oszukujesz bo?
Boisz się.
Bronisz, wiesz?
A to takie proste,
Droga z mostem do...
Tm gdzie stoi człowiek.
klucz dzierży jego dłoń.
Oceń wiersz
Komentarze
Komentować mogą tylko zalogowani użytkownicy. Jeśli nie masz jeszcze konta, możesz się zarejestrować.
Po raz kolejny powtarzam, nie bierzmy wszystkiego tak dosłownie :) Pzdr Malina44, SimpledroW i jestestwo ;)
- Autor: Rafdab Dodany: 01.07.2016, 18:36
Przegnaj go bądź silny i nie obawiaj się :)
- Autor: Malina44 Dodany: 01.07.2016, 09:11
Obawiasz się samego strachu w czystej postaci...
- Autor: SimpledroW Dodany: 01.07.2016, 07:45
Nie warto się bać, lepiej zaufać...
- Autor: jestestwo Dodany: 01.07.2016, 07:37