Tajemnice

Tajemnicą owiane pola zbóż,
Niepewne szlaki dróg.
Idąc krok po roku wzbijam kurz,
Zatracam się znów.
Tęsknię za tym dreszczem,
Za niepewnością,
Za zacinającym deszczem,
Za naturą milczącą.
Milczy setką głosów,
Wzbudza we mnie ciarki,
Wprowadza błogi spokój,
Chcę nicości więcej.