Z deszczem

Idę na spacer choć deszcz mnie moczy
lubię tak sobie z nim pogadać
nikt nie usłyszy

Wchodzę do lasu teraz pomroczny
i jemu będę opowiadać
aż ukołysze

Wypowiem swoje żale głębokie
uspokojona znów powrócę
do ciszy domu

A z nieba patrzą chmury stuokie
dobry relaks już się nie smucę
leśny lek bromu


Autor: lucja.haluch Kategoria: Okazjonalne

 

Oceń wiersz

 

Komentarze

Komentować mogą tylko zalogowani użytkownicy. Jeśli nie masz jeszcze konta, możesz się zarejestrować.


Hmm... rozmowa z deszczem to jak rozmowa ze... Słońcem? Być może wszystko się wyjaśni w mojej pracy, która ukaże się za jakiś czas :)
Tymczasem tutaj pozostawiłbym po sobie 6, ale się nie da :(

  • Autor: Artru Zgłoś Dodany: 14.07.2016, 20:22

W deszczu łez nie widzi nikt...

*

Powiało deszczem,chcę tego jeszcze.

*****

  • Autor: Miraż Zgłoś Dodany: 14.07.2016, 13:15

Ładnie..

  • Autor: jbw-u Zgłoś Dodany: 14.07.2016, 13:03

$ pięknie

  • Autor: Sylvan Zgłoś Dodany: 14.07.2016, 12:53

Romantycznie :)

Deszcz zmyje troski, las ukoi żal...

*****

  • Autor: krysta Zgłoś Dodany: 14.07.2016, 12:28

W chmurach radość zapisana
odczytujesz to od rana

Piękny wiersz:)

  • Autor: Malina44 Zgłoś Dodany: 14.07.2016, 12:14