Jakbym

Siedzę zaplatana w ciszy nocy
Tak zupełnie sama już od rana
Serce kropelkami smutku broczy
Na tą ciszę jestem już skazana

Nie mam nawet siły na tęsknotę
I wspominać nawet nic już nie chcę
Jakiś czarny cień mnie dziś omotał
Dokąd sama nie wiem teraz drepczę

Pełna zawsze życia i wigoru
Stałam się tylko kamiennym słupem
Tyle mam żałosnego klangoru
Jakbym żegnała się z moim jutrem

Autor: lucja.haluch Kategoria: Filozoficzne

 

Oceń wiersz

 

Komentarze

Komentować mogą tylko zalogowani użytkownicy. Jeśli nie masz jeszcze konta, możesz się zarejestrować.


Podobnie mam chwile smutku i zatroskania. Łatwiej mówić niż zrobić aby przetrwać zawirowania losu.

  • Autor: wiola115 Zgłoś Dodany: 03.05.2017, 23:08

Serce kropelkami smutku broczy...moje też Łucjo Droga....ale co nas nie zabije to nas wzmocni.......

  • Autor: Haneczka Zgłoś Dodany: 03.05.2017, 22:59

Halo Lucjo,gdzie Twój optymizm?
Przecież mamy się winka napić..
a Ty tu o kamiennym słupie....
Posyłam uśmiech*****

  • Autor: krysta Zgłoś Dodany: 03.05.2017, 22:55