kąt
daremne płacze
i losu zawodzenie
tak być musiało
gdy się ich nie słuchało
obdarta dusza
oczu czerwone blizny
paznokcie zdarte do golizny
nie zagoją się te blizny
nie zatrze ich kurz
nie ukoi czas
zostaje to tu i teraz
na zawsze w nas
jej upór i duma
jego niekonsekwencja
życie opuszcza swój łeb
i idzie w kąt
Oceń wiersz
Komentarze
Komentować mogą tylko zalogowani użytkownicy. Jeśli nie masz jeszcze konta, możesz się zarejestrować.
:(*
- Autor: hera41 Dodany: 18.07.2017, 18:50
Smutne...
- Autor: ZOLEANDER Dodany: 18.07.2017, 18:28