ciut, ciut za mało...
Tak samo zwilgotniały nam oczy kochany
Tak samo zadrżały ścichłe nagle usta
Myśl zagubiona nie chce wybiec w przyszłość
Kartka w kalendarzu taka jakaś pusta
Przewracać ją będziemy każdą cichą nocą
Tęsknota nam odpędzi i radość i sny
Serce głupie zaboli tak, jak jeszcze nigdy
Bo nie ma ciebie, mnie… jesteśmy My
I nic nie poradzę na to, że mi słońce
Świeci troszkę jakby do góry nogami
Że biegnę za tobą każdą słoną kroplą
Tęsknię, pragnę i czekam… maluję cię snami
I nic nie poradzisz na to, że choć w drodze
To jednak nie cały… serce tu zostało
I pragniesz mnie jak wody, jak ognia, jak cienia
A pamięć mego ciała to ciut, ciut za mało
Oceń wiersz
Komentarze
Komentować mogą tylko zalogowani użytkownicy. Jeśli nie masz jeszcze konta, możesz się zarejestrować.
Nie będę cytować już po raz kolejny, świetna praca!..
- Autor: Miraż Dodany: 20.08.2017, 17:34
''I nic nie poradzę na to, że mi słońce
Świeci troszkę jakby do góry nogami''
Niebawem promienie Słońca, zaświecą w dół...
Piękny twór.
Pozdrawiam.
- Autor: Karma Dodany: 15.08.2017, 10:12
I nic nie poradzę na to, że mi słońce
Świeci troszkę jakby do góry nogami...
- Autor: Szuiram Dodany: 15.08.2017, 07:56