ciut, ciut za mało...

Tak samo zwilgotniały nam oczy kochany
Tak samo zadrżały ścichłe nagle usta
Myśl zagubiona nie chce wybiec w przyszłość
Kartka w kalendarzu taka jakaś pusta
Przewracać ją będziemy każdą cichą nocą
Tęsknota nam odpędzi i radość i sny
Serce głupie zaboli tak, jak jeszcze nigdy
Bo nie ma ciebie, mnie… jesteśmy My
I nic nie poradzę na to, że mi słońce
Świeci troszkę jakby do góry nogami
Że biegnę za tobą każdą słoną kroplą
Tęsknię, pragnę i czekam… maluję cię snami
I nic nie poradzisz na to, że choć w drodze
To jednak nie cały… serce tu zostało
I pragniesz mnie jak wody, jak ognia, jak cienia
A pamięć mego ciała to ciut, ciut za mało

Autor: Monika125 Kategoria: Miłosne

 

Oceń wiersz

 

Komentarze

Komentować mogą tylko zalogowani użytkownicy. Jeśli nie masz jeszcze konta, możesz się zarejestrować.


Nie będę cytować już po raz kolejny, świetna praca!..

  • Autor: Miraż Zgłoś Dodany: 20.08.2017, 17:34

''I nic nie poradzę na to, że mi słońce
Świeci troszkę jakby do góry nogami''

Niebawem promienie Słońca, zaświecą w dół...
Piękny twór.
Pozdrawiam.

  • Autor: Karma Zgłoś Dodany: 15.08.2017, 10:12

I nic nie poradzę na to, że mi słońce
Świeci troszkę jakby do góry nogami...

  • Autor: Szuiram Zgłoś Dodany: 15.08.2017, 07:56