Kroki

Z tym stosunkiem do mej twórczości
To bywa bardzo różnie,
Mam do znikania skłonności,
A czasem się nią napawam próżnie.

Ej gonitwo puść mnie,
Ej bierności odejdź,
Na twarzy noszę uśmiech,
Po paru krokach w przód chcę znowu do tyłu odejść.

To nie jest żaden strach ani niepewność,
To jestem tylko aż ja,
Wymalowałem zwycięstwo!

Kręcisz te meandry,
Jesteś moją rzeką.
Były łąki i skały,
Co blisko tak jest daleko.

Wdech, wydech...
Światło i cień, wiesz?
Codziennie serie rozgrywek,
Wiesz co tu grane jest?

Autor: Rafdab Kategoria: Różne

 

Oceń wiersz

 

Komentarze

Komentować mogą tylko zalogowani użytkownicy. Jeśli nie masz jeszcze konta, możesz się zarejestrować.


Wdech i wydech
Życiem płonie
Wróżb do razy trzech
Bierzesz los we własne dłonie..

parę kroków
do zrobienia?
do ciemności?
przebudzenia?

gonić
trwonić
meandrować

wygrasz?
przegrasz?
twarz zachowaj

chociaż w jednych
szczerych oczach
co potrafią też
wybaczyć

tylko aż ja

  • Autor: polianna Zgłoś Dodany: 01.09.2017, 21:30

*****

  • Autor: krysta Zgłoś Dodany: 01.09.2017, 20:53