Stoję na patyczku, płynącym po rzeczce.
Leciutko, ulotnie, balansuję na wstążeczce.
Kim jestem - cieniem, czy widocznością,
Połączoną energią życia, czy miłością?

Przyroda zielenią i złotem otula.
Piękno, które stworzyła natura.
Ile piękna pomimo codzienności,
Wymykam się i patrzę z odległości.

Czy płynę po rzeczce, niestety,
To tylko myśli i serce poety.
Górnolotność i zamysł pisania.
Czas przeszły i przyszły-myśl zapamiętywania.

Może to dobrze a może źle.
Od czasu do czasu pióro pisać chce.

Komentować mogą tylko zalogowani użytkownicy. Jeśli nie masz jeszcze konta, możesz się zarejestrować.

---

A ja pogratuluję lekkości Twego pióra-pisze zgrabnie i pięknie*))5*

• Autor: Karen55 Dodany: 04.11.2011, 23:16

Lekkość wiersza i pióra[piórka]! Pozdrawiam!

• Autor: Leo53 Dodany: 01.10.2011, 23:05

• Autor: maria Dodany: 28.09.2011, 16:35

Wyobraźnia i odczucia zapisane przez poetę są czymś więcej niż jedną ulotną chwilą. Dobrze więc, że czasem pióro chce pisać. Pozdrawiam Cię Marylko!

• Autor: ChybaMarzycielka Dodany: 28.09.2011, 07:15

Pięknie to Marylko ujęłaś .Nikt nie wie dlaczego pisze wiersze. Ale niech to będzie umowne pióro.Pozdrawiam:-)))))))

• Autor: kazy Dodany: 27.09.2011, 23:07

I oby nie przestało się chcieć :))

• Autor: Ania82 Dodany: 27.09.2011, 22:50

Oj, chce się czasem pisać, chce się!:) Świetna puenta! :)

• Autor: klara Dodany: 27.09.2011, 22:29

super, według mnie świetny pozdrawiam :D

• Autor: juanita Dodany: 27.09.2011, 22:21

To nie pióro chce tylko się :-) Pozdrawiam!

• Autor: Zbigniew Dodany: 27.09.2011, 22:10