Poraniona.

Tysiące blizn rozsianych na moim ciele,
O których znaczeniu nigdy ci nie powiem -
To nieszczęsne pamiątki,
Po rozlicznych ciosach w sercu i głowie,
Udowodnię, że potrafię walczyć
- bez opamiętania,
Przeć do przodu bez tchu,
Ciągle sama...
Samotna wśród tłumu,
Skryta dla wielu,
Sama, sama...
Tylko czemu?

Autor: Gladys Kategoria: Różne

 

Oceń wiersz

 

Komentarze

Komentować mogą tylko zalogowani użytkownicy. Jeśli nie masz jeszcze konta, możesz się zarejestrować.


poraniona, sama, ale pełna siły życia ..

  • Autor: polana Zgłoś Dodany: 01.12.2017, 17:29

Dziękuję - za ciepłe słowa i odwagę. Dla nie-fizycznych ran grupy wsparcia nie istnieją, ale za to jest ta strona.

  • Autor: Gladys Zgłoś Dodany: 01.12.2017, 17:18

,,,,dużo wiem o takich ranach dlatego chodzęna grupę wsparcia dda i ddd, inaczej nie było by chyba dobrze.....piękny i prawdziwy wiersz .pozdrawiam dla mnie 5*