Poraniona.
Tysiące blizn rozsianych na moim ciele,
O których znaczeniu nigdy ci nie powiem -
To nieszczęsne pamiątki,
Po rozlicznych ciosach w sercu i głowie,
Udowodnię, że potrafię walczyć
- bez opamiętania,
Przeć do przodu bez tchu,
Ciągle sama...
Samotna wśród tłumu,
Skryta dla wielu,
Sama, sama...
Tylko czemu?
Oceń wiersz
Komentarze
Komentować mogą tylko zalogowani użytkownicy. Jeśli nie masz jeszcze konta, możesz się zarejestrować.
poraniona, sama, ale pełna siły życia ..
- Autor: polana Dodany: 01.12.2017, 17:29
Dziękuję - za ciepłe słowa i odwagę. Dla nie-fizycznych ran grupy wsparcia nie istnieją, ale za to jest ta strona.
- Autor: Gladys Dodany: 01.12.2017, 17:18
,,,,dużo wiem o takich ranach dlatego chodzęna grupę wsparcia dda i ddd, inaczej nie było by chyba dobrze.....piękny i prawdziwy wiersz .pozdrawiam dla mnie 5*
- Autor: Ewa Magdalena Dodany: 01.12.2017, 17:14