Opowieść

Na niebie gwiazdy wesoło błyskają,
Spokój nam wszystkim dają.
Sen powoli ogarnia me ciało,
Oczy same się zamykają,
Na nic już nie czekają...
Kładę się więc do łóżka
Gdzie leży moja poduszka
Mięciutka i bardzo milutka.
Układam wygodnie głowę,
Lecz na dobranoc
Baśń piękną opowiem
Jak cudnie żyć w świecie
Gdzie nie ma bezsensownych sprzeczek,
Gdzie ludzie są życzliwi, pomocni i uczciwi,
Gdzie miłość i szacunek
Cenniejsze są niż drogi trunek!
Gdzie przyjaźń jest świętością!
A człowieka traktuje się z godnością!
Gdzie uśmiech działa cuda
I nie jest to obłuda!
Lecz rano
Kiedy się obudzę
Na ziemię szybko wrócę
By dzień kolejny zacząć
Nerwami swymi płacąc!

Autor: szenandu Kategoria: Filozoficzne

 

Oceń wiersz

 

Komentarze

Komentować mogą tylko zalogowani użytkownicy. Jeśli nie masz jeszcze konta, możesz się zarejestrować.