Gdy brak

Przyjaciel który milczy
przestał nim być
bo kto pomoże
gdy toniesz w ciszy
mój skowyt wilczy
nie muszę kryć
smutki rozłożę
łzy spuszczę ze smyczy
zapadnę w nieistnienie
bez serca i duszy
zagubiona w beznadziei
na bezludziu wśród tłumu
kim jestem? nie wiem
myśl się już kruszy
nie ma czarodziei

Autor: lucja.haluch Kategoria: Filozoficzne

 

Oceń wiersz

 

Komentarze

Komentować mogą tylko zalogowani użytkownicy. Jeśli nie masz jeszcze konta, możesz się zarejestrować.


Przyjaciel po którego nie można sięgnąć w razie potrzeby to nie przyjaciel...

***

  • Autor: hera41 Zgłoś Dodany: 19.02.2018, 16:51

*****

Przeczekać ....

  • Autor: rafsp69 Zgłoś Dodany: 18.02.2018, 21:06

Pozwól łzom nich się wyleją, a potem spojrzysz inaczej. Powodzenia.

  • Autor: halszka Zgłoś Dodany: 18.02.2018, 20:43

próżno szukać
Pozdrawiam Łucjo:)

Wszystkim nam jest czegoś brak. Może to ta pogoda. Niech wreszcie nam życia doda.

  • Autor: wariatka Zgłoś Dodany: 18.02.2018, 19:34

Wszyscy szukamy tej odpowiedzi...
Lecz Pani silną postacią,
włada ogromnym mieczem
gdy słowa tak ciężkie tu rzuca,
w sercu aż deszcz się niesie.

  • Autor: Ulek003 Zgłoś Dodany: 18.02.2018, 19:25