woda rzeką płynąca pełna zawiłości

Wszystko w swoim czasie

Śmierć niczego nam nie wskaże
oczekujmy tego od życia
a najlepiej czytajmy to, co na życia zegarze

Rankiem, gdy w pełni sił i z głową w chmurach
miłości spontanicznej aż za wiele
szafujemy nią, jak kadzidłem w niedzielę

W południe, ciała cieplutkie
ciągle pragnące, już się ukazują słowa wiążące-
zaczyna się miłość od uczuć i słów

Gdy mija południe i
czas na południową drzemkę
miłość wyraża się przywiązaniem, szacunkiem

Gdy godziny dotykają nocy
miłość, szacunek, opieka w piękno się jednoczy
Zgasły na niebie światełka fajerwerków w rozbryzgu barw
życie ukazuje nam treść uczucia, co ono jest wart.

Wieczorne wskazania i tykania zegara-
zaczyna się czas refleksji
życia podsumowania.

Mamy chwile dla siebie
czy myśmy kochali prawdziwie
czy nasza miłość była pisana patykiem na niebie

Do siebie mówię i pytam

Nie potrafię tak jak wielu
zdefiniować uczucia miłości
bo to uczucie smakuje jak chleb
jak woda rzeką płynąca pełna zawiłości

Nie przywołuję śmierci
jako tej co cokolwiek w doczesności wskaże
bo ona właśnie uczucie wymaże

Autor:slonzok
Bolesław Zaja

Nie udźwigniesz bryły świata,gdy ma się już lata,
nie uczyniłeś tego za młodu,
dziś szkoda zachodu
Autor:slonzok

Autor: slonzok Kategoria: Miłosne

 

Oceń wiersz

 

Komentarze

Komentować mogą tylko zalogowani użytkownicy. Jeśli nie masz jeszcze konta, możesz się zarejestrować.


refleksyjnie...
podoba mi się metafora Życia w ujęciu dobowym

  • Autor: acha Zgłoś Dodany: 01.08.2018, 17:18

Pięknie oddana myśl...

zegar miłości :)
-nie zgadzam się tylko z ostatnimi słowami Autora : )

  • Autor: OPAL Zgłoś Dodany: 06.05.2018, 22:01