mówić do ciebie nie przestane
przez wiersze cicho me śpiewane
co płyną do mnie
ciemnymi nocami
odpływają chłodnymi rankami
może ich nigdy nie usłyszy
twa dusza pogrążona w ciszy
i uschły kwiaty smutne
przez ciebie póżno posadzone
umarły uczucia w pąkach
bez kropli czułości zdradzone
a ja znów łapię kruchą poezję
jak pajęczyny zerwaną chwilę
by przeżyć ten kolejny dzień
i przejść pustyni milę
gdy Bóg zrobi jeden wyjątek
zabiorę parę wierszy do nieba
będą je czytać chociaż anioły
już nic mi,więcej nie potrzeba.

Komentować mogą tylko zalogowani użytkownicy. Jeśli nie masz jeszcze konta, możesz się zarejestrować.