Poezja

Zmieniają się czasy, zmienia się poezja,
Ile można pisać o złamanych sercach?
Czy to kiedykolwiek jeszcze ruszy z miejsca?
Trzeba umieć wykorzystać swój potencjał.

Łapią się za pióro nowe pokolenia,
Dwa i pół tysiąca wierszy, nie przeżyłem ćwierćwiecza.
Żyję by mieć pod nogami cały wszechświat,
Stanie w miejscu to regresja.

Teraz tylko na krytykę czekać,
I tak lepiej na tym świecie mi się mieszka,
Kiedy Ty swe łzy na kartkę wylewasz i narzekasz,
Ja idę do przodu by marzenia spełniać.

Autor: Rafdab Kategoria: Różne

 

Oceń wiersz

 

Komentarze

Komentować mogą tylko zalogowani użytkownicy. Jeśli nie masz jeszcze konta, możesz się zarejestrować.


Tak wędruj...po marzenia...