Niebawem zegar wybije północ
Kukułka wszystkim obwieści czas snu
Lecz ona oczy daremnie mrużąc
Pragnie głód wzroku nasycić znów

Podaruj jej smak wczorajszych doznań
Które zasnęły już na dnie wspomnień
Pozwól swe myśli najskrytsze poznać
Bądź uniwersum ciepłym w jej łonie

Ofiaruj siebie na snów ołtarzu
I ciało utul skalane grzechem
W niepamięć zepchnij dni bez wyrazu
Niech idą w otchłań wygnane śmiechem

Potem już tylko kołysz marzenia
W blasku świętości pod ramion kloszem
By były sacrum twego istnienia...

A o nic więcej już nie poproszę....

Komentować mogą tylko zalogowani użytkownicy. Jeśli nie masz jeszcze konta, możesz się zarejestrować.

---

Ślicznie ukołysany...

• Autor: ZOLEANDER Dodany: 09.08.2018, 18:43

Pięknie Edytko:))) lekko się czyta... przed spaniem:)

• Autor: hopeless Dodany: 08.08.2018, 22:21

5:)

• Autor: _Niespotykana_ Dodany: 08.08.2018, 22:09

Ja bym uległ takiemu pięknemu proszeniu.

• Autor: lukasz83 Dodany: 08.08.2018, 21:35

5

• Autor: Abyss Dodany: 08.08.2018, 21:24

prośby przecudnie się układają
do snu mnie wierszem znów ukołyszą
więc wyznaj inne swoje marzenia
niech czytelnicy ich tu usłyszą

• Autor: kurczak7 Dodany: 08.08.2018, 21:10