Pozwól zatonąć
W drżacej dłoni jej dłoń chowasz.
Pocałunek niepewnie składasz na jej ustach.
Tak budujesz jej przystań.
Latarnią w ciemną noc, przystaniom w burzy uczuć.
Przyjacielem w potrzebie, kochankiem w zagubieniu.
Lecz gdy wody wzburzone niszczą przystań,
nie możesz dać z siebie więcej.
Pozwól jej zatonąc.
By powstała silniejsza.
Oceń wiersz
Komentarze
Komentować mogą tylko zalogowani użytkownicy. Jeśli nie masz jeszcze konta, możesz się zarejestrować.
5*
- Autor: Abyss Dodany: 17.08.2018, 17:55