krajobraz naszego wieku

Ciemny las naszego wieku,
wszyscy spotykamy anioła.
Ale nie widzimy podczas zamętu,
choć może ktoś podoła.

Więc ja młody artysta z krwi i kości,
wstrzymuję ruch!
Po drogach ślepej przyszłości.

Ja muszę was zatrzymać!
Tym wierszem choć na chwilę.
Choć myślę że to mój mus,
to może się mylę.

I ile żyć mi da los w ruletce,
to nie wiem czy wszystkich pogodzę.
Choć pójdziemy razem
to zgubimy się po drodze.

Autor: kordian259 Kategoria: Filozoficzne

 

Oceń wiersz

 

Komentarze

Komentować mogą tylko zalogowani użytkownicy. Jeśli nie masz jeszcze konta, możesz się zarejestrować.


/5/

  • Autor: EMIGRANT Zgłoś Dodany: 14.11.2011, 21:44

bardzo ciekawy wiersz i bardzo mi się podoba..pozdrawiam 5

  • Autor: aneczka Zgłoś Dodany: 23.10.2011, 22:06