krajobraz naszego wieku
Ciemny las naszego wieku,
wszyscy spotykamy anioła.
Ale nie widzimy podczas zamętu,
choć może ktoś podoła.
Więc ja młody artysta z krwi i kości,
wstrzymuję ruch!
Po drogach ślepej przyszłości.
Ja muszę was zatrzymać!
Tym wierszem choć na chwilę.
Choć myślę że to mój mus,
to może się mylę.
I ile żyć mi da los w ruletce,
to nie wiem czy wszystkich pogodzę.
Choć pójdziemy razem
to zgubimy się po drodze.
Autor: kordian259
Kategoria: Filozoficzne
Oceń wiersz
Komentarze
Komentować mogą tylko zalogowani użytkownicy. Jeśli nie masz jeszcze konta, możesz się zarejestrować.
/5/
- Autor: EMIGRANT Dodany: 14.11.2011, 21:44
bardzo ciekawy wiersz i bardzo mi się podoba..pozdrawiam 5
- Autor: aneczka Dodany: 23.10.2011, 22:06