Ile w trawie ciszy i spokoju
tyle we mnie żalu i smutku...
samotnie na polu stoję...

Brzozo królowo nie płacz
ty pani!
Co noc księżyc wplata we włosy miłość ukradkiem
wiatr choć chuligan usta całuje
Rano w rosie stopy kąpiesz
w mchu przechadzasz
łoże ci ścielą mgły

nie mów tak więcej boś uwielbiana...

Komentować mogą tylko zalogowani użytkownicy. Jeśli nie masz jeszcze konta, możesz się zarejestrować.

---

brzozy definitywnie są zaczarowane

• Autor: Akacja Dodany: 26.11.2011, 05:36

przepiękny ! ;)

• Autor: Holiness Dodany: 25.11.2011, 19:12

Ładny wiersz, ja też zachwycam się brzozami o każdej porze roku, są jednocześnie wiotkie i silne, romantyczne i smutne, pozdrawiam :-)

• Autor: Iwona1 Dodany: 24.11.2011, 22:42

często pogrążamy się w smutku, bo nie umiemy dostrzec szczęścia,

• Autor: Zwyklaja Dodany: 24.11.2011, 21:30

Brzozy maja w sobie to coś. Sam je bardzo lubię. Zawsze piękne - latem zielone, jesienią złociutkie, a zimą najpiękniej wyglądają takie oszronione. Pozdrawiam serdecznie.

• Autor: andrzej Dodany: 24.11.2011, 21:29