anielka i jej siostra jenna

jest nas już dwie

kominkowe wróżki
osmolone kurzem codzienności
i leciutkie
bo bez ciężkiej różdżki

jest nas już dwie

ćmy okrutnie nocne
co się tłuką po północy i nie
mogą zasnąć
bo światło za mocne

o mój Boże
czy stworzyłeś nas na ciem podobieństwo
wróżek pokrewieństwo
na ból codzienności
i światła przebłyski

czyś nas tak obie od początku
chował na dnie

Twej kołyski

lecą te ćmy do Światła
a Światło im pióra rozgrzewa

słowo się rozlewa
pod nieba aksamitem

Autor: jagna84 Kategoria: Okazjonalne

 

Oceń wiersz

 

Komentarze

Komentować mogą tylko zalogowani użytkownicy. Jeśli nie masz jeszcze konta, możesz się zarejestrować.


Pięknie.

  • Autor: Wino Zgłoś Dodany: 26.05.2014, 14:24

podoba mi się:):):)

  • Autor: LuKra47 Zgłoś Dodany: 28.01.2012, 10:58

Cieszę się, że mogłam to przeczytać. Zapomnę szybko, ale przez chwilę chociaż coś pięknego mnie musnęło :)

  • Autor: PeggySue Zgłoś Dodany: 27.01.2012, 21:40

cieszę się że przypadłyście sobie do serca, moje utalentowane skowroneczki

  • Autor: Akacja Zgłoś Dodany: 26.01.2012, 03:15

:)

  • Autor: jagna84 Zgłoś Dodany: 25.01.2012, 22:19

żeby świeciły ćmy na krańcach ciemnej nocy trzeba wyrywać z ognia trzepotu skrzydeł niedosyt

  • Autor: diremark Zgłoś Dodany: 25.01.2012, 22:05

a buziak jeszcze zatem!:)

  • Autor: jagna84 Zgłoś Dodany: 25.01.2012, 16:54

oniemiałam z zachwytu - to jest jak gwiazdka z nieba, znaleziona o świcie na ścieżce... dziękuję, Jagno :)

  • Autor: jenna Zgłoś Dodany: 25.01.2012, 16:48

"kominkowe wróżki osmolone kurzem codzienności" świetne! :))

dziękuję:)pozdrawiam na resztę dnia!

  • Autor: jagna84 Zgłoś Dodany: 25.01.2012, 12:16

Podoba mi się Twój zwrot ,, chował na dnie Twojej kołyski,, Pozdrawiam serdecznie Roman

  • Autor: skorpion Zgłoś Dodany: 25.01.2012, 12:12