"Kochanek wszystkich wiosen"

nigdy jeszcze nie spojrzałem
prosto w samo słońce
i tam patrzeć też nie chciałem,
pozostałem, w swej wiosce

wszechświat mnie nie fascynował
trwałem w słodkiej biedzie
dzisiaj pragną mnie pochować
troski, lubieżne...

nie pragnij światła
bo mrokiem siebie przedstawiasz
nie pragnij końca
brak nadziei, moja droga...

kocham wierzyć w jutro!
kocham, najmocniej
wszystko co jest smutne!
w mojej głowie

nie chce śpiewać pieśni
o pięknym, świecie
wiesz dlaczego wszechświat
zdradził me istnienie?

bym mógł, bym trwał, bym wierzył...
w piękno wspomnień, strach na dnie leży
bym kradł! bym mordował, bym popadł w niebyt
lecz w snach, mój świat... w nic już, nie wierzy

przegrałem walkę
pragnę tam iść
gdzie będąc starcem
zrozumiem krzyk

i tam iść pragnę!
w światy bezlitosne!
chce być błaznem!
kochankiem, wszystkich wiosen!

kocham Cie.