Guru moich życia dróg...

Drogi... kędy chodzę
są jak wyboiste szlaki.
Po nich mnie prowadzą
ciemne doły, trwożne znaki.
Co rusz to się potknę,
o trudności wały,
bądź mnie zatrzymają,
nieplanowe, smutku skały...
Drogi... kędy chodzę
nie jarzą promienie,
drzewa złych wyborów,
ciskają swe cienie.
Gdzieś w oddali widzę światło...
to nadzieja skąpa,
która każe iść mi dalej,
drogą, którą stąpam.
W zmowie z bladą wiarą
już od dawna jest...
łamią moje lęki,
uczą mnie, jak chcieć...
...tłuc się wciąż do celu,
jak nie poddać się,
jak nie zwątpić w siebie
i swej drogi bieg.

Autor: evitka Kategoria: Różne

 

Oceń wiersz

 

Komentarze

Komentować mogą tylko zalogowani użytkownicy. Jeśli nie masz jeszcze konta, możesz się zarejestrować.


:)))

  • Autor: LuKra47 Zgłoś Dodany: 23.07.2012, 14:41

choć skąpa nadzieja choć blada wiara to jednak gdy są w parze to przetrwać nam pozwala to one motywują do walki siły dają przed upadkiem uchronią gdy się nogi potykają ((:piękny wiersz:))

Cień wątpliwości jest jak chwast, rośnie odbierając wiarę miłości. Bądź jak twarda skała by nie zapuścił korzeni, a wiatr który rozsiewa jego ziarna niech zatrzyma Twoja głęboka miłość, która jest w Tobie. Pozdrawiam cieplutko Roman:)

  • Autor: skorpion Zgłoś Dodany: 09.04.2012, 22:53

śliczny:-)

  • Autor: merlin30 Zgłoś Dodany: 09.04.2012, 22:02

:) pięć, evitko, za głębokie rozważania o życiowej drodze.

Świetny wiesz. Każdy chodzi swoją własną wyboistą drogą. Pozdrawiam.

  • Autor: Wino Zgłoś Dodany: 08.04.2012, 18:05

Ewuniu ten wiersz jest chyba najlepszym twoim wierszem jak do tej pory. Wszyscy czasem błądzimy ale odnajdujemy w końcu właściwą drogę. Miałem trochę wyrzutów sumienia za jeden z komentarzy u ciebie. No ale teraz to mistrzostwo świata normalnie:). Pozdrawiam

Ładny, ale mimo sprzeczności, na które napotykamy się w życiu trzeba iść dalej i wierzyć, że spotka nas coś lepszego, że życie ma sens :)

  • Autor: Aeternum Zgłoś Dodany: 08.04.2012, 15:53

przepięknie