Pomięty czas.

Pomięty czas.

Wspomnieniami już pomięty czas,
Dziś nie boli,psuje myśli smak.
W sercu leży jak nieczuły głaz,
Tam na fali miota resztek wrak.

Łezka deszczu na szkle okna drży,
Z wiatrem hula odrzucony liść.
Na przetrwanie choć nadzieją tli,
Zapomniany będzie jeszcze dziś.

Duchem czasu nie powróci już,
Zatopiony w nieobecnym szkle,
Zdmuchnąć można paroletni kurz.
I pamięcią wrócić w dawnym tle.

W nekropoliach zastygł w liczbie dat,
A pamięcie zasypuje kurz.
Czasem z liści wygrzebanych lat,
Obcym ludziom nic nie mówi już.

W czasomierzu umknął chwilę wiek.
Nie wycykał już kolejnych dni.
I samotny jak staruszek-człek,
Do tych dawnych smętną duszą ckni.

Zapisany na historię kart,
Sfałszowanych czyta wiele nut.
Jakby czasem już zarządzał czart,
I na smyczy nas każdego wiódł.

Józef Bieniecki

Autor: jozefbie Kategoria: Różne

 

Oceń wiersz

 

Komentarze

Komentować mogą tylko zalogowani użytkownicy. Jeśli nie masz jeszcze konta, możesz się zarejestrować.